Μυοπεριτονιακό σύνδρομο: Αιτία του πόνου σας; (6 θεραπείες)

Το άρθρο αναθεωρήθηκε και εγκρίθηκε από Δρ Ιμπτισάμα Μπούκας, ιατρός με εξειδίκευση στην οικογενειακή ιατρική

Το μυοπεριτονιακό σύνδρομο αναφέρεται συχνά σε μια χρόνια πάθηση και γενικά προκαλεί αναφερόμενο πόνο. Πιο συγκεκριμένα, η πίεση που ασκείται σε ένα ευαίσθητο σημείο στο μυϊκό επίπεδο προκαλεί τοπική ενόχληση μακριά από το επώδυνο σημείο.

Αυτό το σύνδρομο εμφανίζεται συνήθως μετά από τραυματισμό ή κατάσταση μυϊκού τύπου (τραυματική ή επαναλαμβανόμενη). Σχετίζεται επίσης με το άγχος. Μερικές φορές ο πόνος εμφανίζεται χωρίς κάποια συγκεκριμένη αιτία.

Διάφοροι τύποι θεραπείας μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων. Αφού εξηγήσουμε λεπτομερώς το μυοπεριτονιακό σύνδρομο (συμπτώματα, αιτίες, διάγνωση), θα συζητήσουμε τις θεραπευτικές επιλογές για την παροχή ανακούφισης.

Ορισμός και ανατομία

Το μυοπεριτονιακό σύνδρομο είναι α επώδυνη κατάσταση που επηρεάζει τους μύες και την περιτονία. Το "Myo" προέρχεται από τους μυς και το "fascial" σημαίνει περιτονία.

Τι είναι η περιτονία; Είναι ένας τύπος λεπτού συνδετικού ιστού που περιβάλλει τους μύες. Μπορεί να είναι μυϊκές ίνες, μεμονωμένοι μύες ή μια ομάδα μυών.

Le ρόλος της περιτονίας είναι να συγκρατεί τους μυς ενωμένους, επιτρέποντας τη συστολή και το τέντωμα των ινών που τους συνθέτουν. Λόγω της λείας επιφάνειάς της, η περιτονία επιτρέπει επίσης τη βέλτιστη ολίσθηση των ινών χωρίς τριβή, αποφεύγοντας πιθανά σκισίματα.

Ο μυοπεριτονιακός πόνος είναι ένα κοινό σύνδρομο. Εκδηλώνεται με πόνο και ευαισθησία στους μύες μιας συγκεκριμένης περιοχής του σώματος. Ο πόνος εξηγείται από την παρουσία του «σημεία ενεργοποίησης» σε μυϊκό επίπεδο. Πριν προχωρήσουμε σε λεπτομέρειες, θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό το σύνδρομο δεν είναι ομόφωνο από επιστημονική άποψη και ότι απαιτούνται άλλες μελέτες για την καλύτερη κατανόηση της προέλευσής του και των εκδηλώσεών του.

Σύμφωνα με τη θεωρία, ένα σημείο ενεργοποίησης είναι α εντοπισμένη και μπλοκαρισμένη σύσπαση μέσα σε έναν μυ. Μια τεντωμένη ταινία παρόμοια με έναν κόμπο γίνεται συχνά αισθητή κάτω από τα δάχτυλα κατά την ψηλάφηση. Αυτός ο μικρός μυϊκός σπασμός μειώνει τη ροή του αίματος, οδηγώντας σε μειωμένη κυκλοφορία και οξυγόνωση στους ιστούς τοπικά. Ως εκ τούτου, σχηματίζονται μεταβολικά απόβλητα στο σημείο ενεργοποίησης και το αποτέλεσμα είναι ένα νευρικό μήνυμα που αποστέλλεται στον εγκέφαλο το οποίο παράγει ένα σήμα πόνου.

Αυτός ο πόνος εμφανίζεται τοπικά, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε απόσταση από το επώδυνο σημείο. Χαρακτηρίζεται ως αναφερόμενος πόνοςκαι όλοι οι μύες τείνουν να παραπέμπουν τον πόνο σύμφωνα με μια ακριβή κατανομή (για παράδειγμα, ένα σημείο ενεργοποίησης στους γλουτιαίους μύες μπορεί να προκαλέσει την ακτινοβολία του πόνου πίσω από το μηρό στη γάμπα).

Ανεξάρτητα από την τοποθεσία, συνήθως ακολουθεί α φαύλος κύκλος όπου ο κατεστραμμένος μυς δεν χρησιμοποιείται βέλτιστα. Αναπτύσσεται σύσπαση, μαζί με πιθανή απώλεια δύναμης και μακροχρόνια ατροφία. Η σχετική άρθρωση σκληραίνει και μπορεί να γίνει αισθητή απώλεια κίνησης. Οι άλλοι μύες, από την άλλη πλευρά, πρέπει να εργαστούν σκληρότερα για να αντισταθμίσουν την απώλεια λειτουργίας του τραυματισμένου μυός.

Τα σημεία ενεργοποίησης μπορούν να αναπτυχθούν σε οποιονδήποτε μυ, ακόμα και σε πολλούς μύες ταυτόχρονα. Λάβετε υπόψη ότι δεν είναι όλα τα σημεία ενεργοποίησης προβληματικά. Αυτά υπάρχουν σε πολλές περιοχές του σώματος και η παρουσία τους δεν μεταφράζεται συστηματικά σε επώδυνο φαινόμενο. Αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ είναι τα λεγόμενα «ενεργά» σημεία ενεργοποίησης, δηλαδή που αναπαράγουν τα συμπτώματα του ασθενούς.

συμπτώματα

Τα σημεία και τα συμπτώματα του μυοπεριτονιακού συνδρόμου διαφέρουν από άτομο σε άτομο, αλλά υπάρχουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά σε αρκετές περιπτώσεις:

• Ένας βαθύς, θαμπός πόνος σε έναν μυ
• Αίσθηση κόμπων στους μυς
• Πόνος κατά την κίνηση που περιλαμβάνει σύσπαση του προσβεβλημένου μυός
• Αίσθημα ακαμψίας
• Απώλεια εύρους κίνησης
• Αυχενικός πόνος ή οσφυαλγία
• Πονοκέφαλοι
• μυϊκή αδυναμία
• Γενική κούραση

Όπως αναφέρθηκε, οποιοσδήποτε μυς μπορεί να είναι η θέση ενός σημείου ενεργοποίησης. Μερικοί από τους μύες που είναι πιο πιθανό να προκαλέσουν μυοπεριτονιακό σύνδρομο περιλαμβάνουν:

• το στερνοκλειδομαστοειδές
• το τραπέζι
• την ωμοπλάτη του ανυψωτήρα
• το infraspinatus
• τα ρομβοειδή
• το θώρακα
• τα τετράγωνα της οσφύος
• γλουτιαίοι (μικροί, μεσαίοι μεγάλοι)
• ψόας
• ο τανυστής περιτονίας lata

Αιτίες

Το μυοπεριτονιακό σύνδρομο είναι πολύ πιο συχνό από ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Κάποιοι ειδικοί εκτιμούν ότι γύρω 85% των ατόμων θα υποφέρει από αυτό κάποια στιγμή. Εμφανίζεται συνήθως μετά από:

• τραύμα που αφορά έναν μυ
• υπερβολική χρήση (όπως με επαναλαμβανόμενες κινήσεις)
• ένα επεισόδιο σημαντικού στρες ή άγχους
• έλλειψη ύπνου ή μια άβολη θέση
• μια καθιστική δουλειά
• έλλειψη σωματικής δραστηριότητας
• ορισμένες σχετικές παθολογίες (όπως ινομυαλγία, διαβήτης, υποθυρεοειδισμός κ.λπ.)
• ανεπάρκεια βιταμινών (όπως βιταμίνη D ή φυλλικό οξύ)

Συχνά, ο πόνος μυοπεριτονιακού τύπου μπορεί να συγχέεται με ημικρανίες ή πονοκεφάλους, τα ισχιακά ou κρουραλγία, ή ακόμα και το ινομυαλγία. Θεωρείται λοιπόν ότι είναι ένα υποδιαγνωσμένο σύνδρομο.

Πρέπει να σημειωθεί ότι το μυοπεριτονιακό σύνδρομο δεν προέρχεται από α φλεγμονώδη βλάβη. Επομένως δεν θεωρείται αυτοάνοσο νόσημα (όπως λύκος, σκλήρυνση κατά πλάκας, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, κ.λπ.).

Διαγνωστικός

Αναφέραμε ότι το μυοπεριτονιακό σύνδρομο ήταν υποδιαγνωσμένο. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν υπάρχει απεικονιστική εξέταση, εξέταση αίματος, βιοψία ή άλλο για να γίνει ακριβής διάγνωση.

Αν προσθέσουμε σε αυτό το γεγονός ότι αυτή η στοργή δεν φεύγει κανένα ορατό σημάδι (όπως ερυθρότητα, πρήξιμο ή ζέστη), είναι κατανοητό γιατί οι επιστημονικές μελέτες δυσκολεύονται να εντοπίσουν το μυοπεριτονιακό σύνδρομο.

Τις περισσότερες φορές, ένας γιατρός ή επαγγελματίας υγείας θα κάνει ένα κλινική εξέταση για την επιβεβαίωση της διάγνωσης. Το τελευταίο θα βασίζεται στο ιατρικό ιστορικό σας, την παρουσίαση των συμπτωμάτων σας και την ανταπόκριση σε ορισμένες κλινικές εξετάσεις (εύρος κίνησης, μυϊκή σύσπαση, αναπαραγωγή συμπτωμάτων κατά την ψηλάφηση κ.λπ.).

Θεραπεία και θεραπεία

Ακολουθούν οι θεραπευτικές επιλογές που υπάρχουν επί του παρόντος για την ανακούφιση του μυοπεριτονιακού συνδρόμου:

φαρμακευτική αγωγή

Όπως το μυοπεριτονιακό σύνδρομο σπάνια προέρχεται από φλεγμονή, Δεν είναι ασυνήθιστο οι ασθενείς να αναφέρουν ότι δεν αισθάνονται πρόοδο μετά τη λήψη αντιφλεγμονωδών.

Για αυτήν την πάθηση, οι ασθενείς γενικά ανταποκρίνονται καλύτερα σε μυοχαλαρωτικά και αναλγητικά. Εάν η αιτία είναι εν μέρει ψυχολογική, τα αντικαταθλιπτικά μπορεί επίσης να βοηθήσουν.

Εάν ο ύπνος επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από το μυοπεριτονιακό σύνδρομο, μπορεί να συνταγογραφηθούν παυσίπονα πριν από τον ύπνο.

Ο γιατρός σας θα συνταγογραφήσει τα κατάλληλα φάρμακα για την κατάστασή σας, λαμβάνοντας υπόψη το ιατρικό ιστορικό και τα συμπτώματά σας.

Φυσικοθεραπεία (φυσιοθεραπεία)

Ο φυσιοθεραπευτής (φυσιοθεραπευτής) θα μπορεί να σας βοηθήσει να ανακουφίσετε τα συμπτώματά σας, εκτός από το να σας βοηθήσει να επιστρέψετε στις καθημερινές σας δραστηριότητες. Από εργαλεία που αποτελούν μέρος του θεραπευτικού του οπλοστασίου, μπορεί να χρησιμοποιήσει:

• Διάφορες τεχνικές που σχετίζονται με τη θερμοθεραπεία
• Ηλεκτροθεραπεία (TENS και άλλα)
• Χειροκίνητες τεχνικές
• Θεραπευτικές ασκήσεις (διατάσεις, προοδευτικές και ελεγχόμενες συσπάσεις κ.λπ.)
• Cupping θεραπεία
• Βελόνες κάτω από το χόριο (μια σύγχρονη εναλλακτική στον βελονισμό)

Μπάλα τένις

Τα σημεία σκανδάλης μπορούν να αντιμετωπιστούν με κάτι τόσο απλό όσο μια μπάλα του τένις. Όπως εξηγήθηκε παραπάνω, αυτά τα σημεία πόνου είναι ένα είδος μικροσυσπάσεων στην περιοχή ενός μυός που μπορεί να προκαλέσουν ακτινοβολία πόνου όταν ασκείται πίεση.

Η ιδέα με το μπαλάκι του τένις είναι να εφαρμόσετε α συγκεκριμένη και διαρκή πίεση σε ευαίσθητα σημεία να προκαλέσει χαλάρωση σε αυτό το επίπεδο. Για παράδειγμα, τα σημεία έντασης που προκαλούν οσφυαλγία εντοπίζονται γενικά γύρω από την οσφυϊκή περιοχή και τη λεκάνη.

Βασικά, απλώς τοποθετήστε την μπάλα στο επίπονο σημείο και ασκήστε πίεση χρησιμοποιώντας τον τοίχο ή το πάτωμα. Η αίσθηση πρέπει να είναι δυνατή αλλά ανεκτή. Εάν πιέζετε από τον πόνο, θα πρέπει οπωσδήποτε να μειώσετε την πίεση.

Μυοπεριτονιακή οστεοπάθεια

Η οστεοπαθητική χρησιμοποιεί χειροκίνητες τεχνικές που στοχεύουν στη διόρθωση των δυσλειτουργιών του ανθρώπινου σώματος. Η πολυσυστημική και ολιστική διαχείριση, αν και περιορισμένη από επιστημονική άποψη, φέρνει γενικά μεγάλη ανακούφιση στους ασθενείς.

Στην περίπτωση του μυοπεριτονιακού συνδρόμου μπορεί να κάνει αίτηση ο οστεοπαθητικός τεχνικές μυοπεριτονιακής απελευθέρωσης και άλλες τεχνικές μασάζ για τη μείωση της έντασης των μυών, την ανάκτηση της κίνησης των υγρών και τη μείωση του πόνου.

Διήθηση σημείου ενεργοποίησης

Η διήθηση είναι μια θεραπευτική επιλογή που χρησιμοποιείται μερικές φορές από τους γιατρούς. Από τη μια πλευρά, μπορεί να είναι διαγνωστικός στόχος. Αυτό περιλαμβάνει την έγχυση κορτιζόνης (ή άλλου διαλύματος) στο σημείο του πόνου από τον γιατρό για να προσδιορίσει εάν τα συμπτώματα βελτιώνονται μετά τη διήθηση.

Εάν ναι, θα υποτεθεί ότι το σημείο ενεργοποίησης ήταν η αιτία των συμπτωμάτων και θα μπορούσαν να εξεταστούν και άλλες επόμενες διεισδύσεις ανάλογα με την εξέλιξη. Θα πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι η έρευνα δείχνει ασυνεπή και συχνά προσωρινά αποτελέσματα από ενέσεις στο σημείο ενεργοποίησης.

Psychologie

Όπως αναφέρθηκε, το στρες και το άγχος είναι πιθανές αιτίες του μυοπεριτονιακού συνδρόμου. Αν το Τα συμπτώματα ποικίλλουν σημαντικά ανάλογα με τη συναισθηματική σας κατάσταση, θα ήταν σκόπιμο να καλέσετε έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας (όπως μια συρρίκνωση) για να σας βοηθήσει.

πρόληψη

Αν και δεν υπάρχουν επίσημα επιστημονικά στοιχεία για αυτό το θέμα, αρκετά προληπτικές συμβουλές θα μείωνε δυνητικά τη συχνότητα εμφάνισης και τις πιθανότητες επιδείνωσης του μυοπεριτονιακού συνδρόμου:

• Διατηρήστε καλή υγιεινή ύπνου.
• Ελέγξτε το άγχος σας (για παράδειγμα ασκώντας ασκήσεις του αναπνοή ή στοχασμός).
• Ασκηθείτε όσο πιο τακτικά γίνεται
• Προθέρμανση πριν την άσκηση
• Αποφύγετε την υπερφόρτωση των μυών (μεταφορά βαρέων φορτίων, επαναλαμβανόμενες κινήσεις κ.λπ.)