Το άρθρο αναθεωρήθηκε και εγκρίθηκε από Δρ Ιμπτισάμα Μπούκας, ιατρός με εξειδίκευση στην οικογενειακή ιατρική
Ευτυχώς, ο πόνος στην πλάτη είναι γενικά ήπιος και η πρόγνωση για ανάρρωση είναι ευνοϊκή. Υπάρχουν όμως ορισμένες καταστάσεις όπου ο πόνος στην πλάτη μπορεί να είναι εξαιρετικά σοβαρός και να προκαλέσει μη αναστρέψιμες συνέπειες εάν δεν αντιμετωπιστεί γρήγορα.
Το σύνδρομο Cauda Equina, αν και σπάνιο, μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα τόσο σοβαρά όπως η παράλυση των κάτω άκρων και η ακράτεια.
Αυτό το άρθρο καλύπτει όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το σύνδρομο της ιπποειδούς ουράς, από τη διάγνωση έως διάφορους τρόπους για τη βελτιστοποίηση της αποκατάστασης από αυτήν την πάθηση.
Σύνδρομο Cauda Equina: Σημεία που πρέπει να θυμάστε
Κατανόηση του συνδρόμου Cauda Equina (Ορισμός)
Ας ξεκινήσουμε με ένα μικρό μάθημα ανατομίας για να κατανοήσουμε καλύτερα το σύνδρομο της ιπποειδούς ουράς.
Τι είναι η αλογοουρά; Ονομάζεται επίσης "Cauda Equina", είναι μια δέσμη νεύρων σε σχήμα ουράς αλόγου, η οποία εκτείνεται κάτω από το νωτιαίο μυελό. Αυτή η συγχώνευση των νευρικών ριζών στη συνέχεια κατεβαίνει στο επίπεδο των κάτω άκρων.
Ο ρόλος αυτών των νεύρων είναι να παρέχουν αίσθηση και δύναμη στα πόδια. Ομοίως, ελέγχουν τη λειτουργία των γεννητικών οργάνων.
Στο σύνδρομο της ιπποειδούς ουράς, η ιπποειδής ουρά είναι κατεστραμμένη για τον ένα ή τον άλλο λόγο.
Επηρεάζει περίπου 1 στα 100 άτομα και αποτελεί μεταξύ 000-2% των επεμβάσεων δίσκου.¹. Επηρεάζει κυρίως άτομα μεταξύ 31 και 50 ετών.
Η έναρξή της μπορεί να είναι είτε οξεία (μερικές φορές μέσα σε λίγες ώρες!), είτε ακόμη και σταδιακή σε άτομα με χρόνια οσφυαλγία.
Σε οξεία έναρξη, τα συμπτώματα του συνδρόμου της ιπποειδούς ουράς αναπτύσσονται γρήγορα (μέσα σε 24 ώρες). Συχνά, υπάρχει έντονος πόνος στη μέση και αλλαγές στα γεννητικά όργανα (όπως η ταχεία εμφάνιση ακράτειας ούρων).
Υπάρχουν επίσης αισθητικές ή/και κινητικές αλλαγές στα κάτω άκρα (όπως απώλεια αίσθησης ή παράλυση).
Στην προοδευτική του μορφή, τα συμπτώματα εμφανίζονται μετά από αρκετές εβδομάδες ή μήνες. Μπορεί να είναι λανθάνουσες και διαλείπουσες.
Για παράδειγμα, πόνος στη μέση που σχετίζεται με επεισόδια ισχιαλγίας μπορεί να σημειωθεί. Μπορεί να παρατηρηθούν κινητικές αλλαγές όπως δυσκολία στο περπάτημα, καθώς και μειωμένη αίσθηση στο πόδι και λίγο πολύ έντονη ακράτεια.
Πώς να διαγνώσετε το σύνδρομο της ιπποειδούς ουράς;
Πάνω απ' όλα, ας θυμόμαστε ότι το σύνδρομο της ιπποειδούς ουράς αποτελεί επείγουσα ιατρική κατάσταση και ότι ο χρόνος μεταξύ της εμφάνισης των συμπτωμάτων και της διαγνωστικής αξιολόγησης θα πρέπει ιδανικά να είναι εντός της ίδιας ημέρας.
Από τη μία πλευρά, το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς θα παρέχει πολύτιμες ενδείξεις στον κλινικό ιατρό. Στη συνέχεια, μια πλήρης φυσική εξέταση θα κατευθύνει προς τη διάγνωση προσβολής της ιπποειδούς ουράς. Μεταξύ των κλινικών δοκιμών (συμπεριλαμβανομένου του α νευρολογική εξέταση), υπάρχουν τεστ ευαισθησίας (δερματώματα), μυοτόμα, αντανακλαστικά κ.λπ.
Μετά τοιατρική απεικόνιση θα επιβεβαιώσει την παρουσία του συνδρόμου της ιπποειδούς ουράς. Η μαγνητική τομογραφία (μαγνητική τομογραφία) είναι η εξέταση εκλογής για την έκδοση αυτής της διάγνωσης, και έτσι τον προγραμματισμό της επακόλουθης χειρουργικής θεραπείας. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σκιαγραφικό εάν υπάρχει υποψία όγκου ή λοίμωξης.
Σημείωση: Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι όσο πιο γρήγορα γίνει η διάγνωση, τόσο πιο ευνοϊκή θα είναι η ανάρρωση.
Τέλος, για να ποσοτικοποιηθεί η δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστης που σχετίζεται με σύνδρομο ιπποειδούς ουράς, θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε υπέρηχο ή ουροποιητικό καθετήρα.
Ποια είναι η σχέση μεταξύ της δισκοκήλης και του συνδρόμου της ιπποειδούς ουράς;
La κήλη δίσκου Η οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι η πιο κοινή αιτία του συνδρόμου της ιπποειδούς ουράς.
Για πληροφορίες, η κήλη δίσκου αναφέρεται σε μια μετατόπιση του ζελατινώδους πυρήνα μέσα σε έναν δίσκο που σπρώχνει και διαπερνά την περιφέρεια του μεσοσπονδύλιος δίσκος.
Τυπικά, μια κήλη δίσκου δεν επηρεάζει την ιπποειδή ουρά. Πράγματι, πρέπει να υπάρχει μια σχετικά μαζική δισκοκήλη (και οπίσθιο) για να παρατηρήσετε συμπίεση της αλογοουράς. Αυτό δεν ισχύει για την πλειοψηφία των δισκοκήλης.
Δείτε το πλήρες άρθρο μας για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την κήλη δίσκων.
https://www.lombafit.com/hernie-discale-a-z/
Τι προκαλεί το σύνδρομο της ιπποειδούς ουράς;
Αν και η δισκοκήλη είναι η κύρια αιτία του συνδρόμου της ιπποειδούς ουράς, αυτή η κατάσταση μπορεί να εμφανιστεί για διάφορους λόγους.
Ακολουθούν άλλες αιτίες που μπορούν επίσης να προκαλέσουν συμπίεση στην περιοχή της αλογοουράς:
- Όγκοι και οστικές μεταστάσεις (σαν ένα νευροβλάστωμα)
- Λοιμώξεις (όπωςοστεομυελίτιδα ou η σπονδυλοδισκίτιδα)
- Σπονδυλικό επισκληρίδιο απόστημα
- Στενός οσφυϊκός σωλήνας
- Σπονδυλολίσθηση υψηλός βαθμός
- Φλεγμονώδης κατάσταση (όπως αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα)
- Τραύμα (αυτοκινητικό ατύχημα, τραύμα από πυροβολισμό, πτώση, μαχαίρι, σπονδυλικό κάταγμα)
- Συγγενείς παραμορφώσεις στα παιδιά (όπως α spina bifida)
- Αρτηριοφλεβική δυσπλασία
- Μετεγχειρητικές επιπλοκές
- Ενδονωτιαίες αιμορραγίες
- Αραχνοειδίτιδα
- Κύστες
- Αποτυχημένη Χειρουργική Σπονδυλικής Στήλης
Πώς εκδηλώνεται το σύνδρομο της ιπποειδούς ουράς; (Συμπτώματα που δεν πρέπει να χάσετε)
Τα συμπτώματα του συνδρόμου της ιπποειδούς ουράς ποικίλλουν ανάλογα με τα προσβεβλημένα άτομα. Εξαρτώνται από τα νεύρα που επηρεάζονται, καθώς και από τον βαθμό ερεθισμού ή συμπίεσης των νεύρων.
Σε γενικές γραμμές, εμφανίζονται αμφοτερόπλευρα, επηρεάζουν δηλαδή και τα δύο κάτω άκρα.
Τα συμπτώματα του συνδρόμου Cauda Equina περιλαμβάνουν:
- Σοβαρός πόνος στη μέση που μερικές φορές ακτινοβολεί στα πόδια (των ισχιαλγία ή καίγονται)
- Απώλεια της αίσθησης στα κάτω άκρα
- Απώλεια της αίσθησης στην περιοχή των γεννητικών οργάνων (γλουτιαίοι, προσαγωγοί, άνω μηροί, περίνεο, πρωκτός)
- Μούδιασμα και/ή μυρμήγκιασμα στα πόδια
- Απώλεια δύναμης στο ένα ή και στα δύο πόδια
- Απώλεια ισορροπίας και δυσκολία στο περπάτημα
- Φυσικο-σφυκτικές διαταραχέςόπως διαταραχές ούρων και/ή κοπράνων (ακράτεια, απώλεια της αίσθησης κατά την ούρηση, κατακράτηση ούρων, δυσκοιλιότητα, δυσκολία συγκράτησης κοπράνων κ.λπ.)
- Σεξουαλικές δυσλειτουργίες και στυτικές διαταραχές
Η θεραπεία εκλογής για το σύνδρομο της ιπποειδούς ουράς: Χειρουργική
Μόλις διαγνωστεί το σύνδρομο της ιπποειδούς ουράς, το χειρουργική η επείγουσα ανάγκη είναι τις περισσότερες φορές η θεραπεία εκλογής. Μερικές φορές συνταγογραφούνται κορτικοστεροειδή για τη μείωση του οιδήματος που θα βοηθούσε στη συμπίεση των νευρικών ριζών.
Ακολουθεί η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη χειρουργική επιλογή σύνδρομο ιπποειδούς ουράς είναι η χειρουργική επέμβαση αποσυμπίεσης. ΕΝΑ οσφυϊκή μικροδισκεκτομή μπορεί να θεωρηθεί, ή α λαμινεκτομή.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, ο στόχος θα είναι να αφαιρεθεί η πίεση από τα νεύρα που προκαλούν τα συμπτώματα του ασθενούς.
Μπορεί να ενδείκνυνται και άλλες επεμβάσεις ανάλογα με την ειδική κατάσταση του ασθενούς μετά από α σύνδρομο ιπποειδούς ουράς, και την προτίμηση του χειρουργού.
Οι πιθανές επιλογές είναι:
- Λαμινοπλαστική
- Δισκεκτομή
- Κορπηκτομή
- Διανοτομή
- Αρθρόδεση
- Φλαβεκτομή
Ανεξάρτητα από τη χειρουργική τεχνική, ο κύριος στόχος ακολουθεί α σύνδρομο ιπποειδούς ουράς θα διορθώσει τις νευρολογικές διαταραχές. Για να γίνει αυτό, προτείνουμε να χειρουργηθείτε εντός 24-48 ωρών από την εμφάνιση συμπτωμάτων για βελτιστοποίηση της πρόγνωσης.
Πιθανές συνέπειες
Η χειρουργική επέμβαση, αν και ενδείκνυται για τις περισσότερες περιπτώσεις συνδρόμου ιπποειδούς ουράς, δυστυχώς δεν εγγυάται την πλήρη ανάρρωση. Πράγματι, εάν η επέμβαση καθυστερήσει πολύ, θα μπορούσε να παρατηρηθεί μη αναστρέψιμη βλάβη.
Για παράδειγμα, μετέπειτα αποτελέσματα όπως:
- Υπολειπόμενος και επίμονος πόνος
- Υπολειπόμενη αδυναμία και παράλυση των κάτω άκρων (παραπληγία)
- Ακράτεια ούρων και κοπράνων
- και ούτω καθεξής
Η σοβαρότητα των επακόλουθων επιπτώσεων μετά από α σύνδρομο ιπποειδούς ουράς θα εξαρτηθεί από τα προεγχειρητικά συμπτώματα, καθώς και από το χρόνο που μεσολάβησε μεταξύ της εμφάνισης των συμπτωμάτων και της ιατρικής θεραπείας.
Σε ορισμένες σπάνιες περιπτώσεις, τα συμπτώματα μπορεί να επιδεινωθούν μετά από αποτυχημένη επέμβαση στη σπονδυλική στήλη.
Αποκατάσταση μετά την επέμβαση
Γενικά, η αποκατάσταση μετά από το σύνδρομο της ιπποειδούς ουράς στοχεύει στη διατήρηση της λειτουργίας και στη μεγιστοποίηση των δυνατοτήτων επούλωσης.
Μετά από μια επέμβαση, ο χειρουργός θα συνταγογραφήσει φάρμακα για τον έλεγχο του πόνου. Απο καθετήρες θα χρησιμοποιηθεί επίσης για τον έλεγχο των συμπτωμάτων της ακράτειας.
Στη φυσιοθεραπεία (φυσιοθεραπεία), οι ασκήσεις ενδυνάμωσης και ισορροπίας θα αυξήσουν τη δύναμη των κάτω άκρων, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο πτώσεων.
Οι αναλγητικές μέθοδοι θα επιτρέψουν επίσης τον φυσικό έλεγχο του πόνου.
Τα μασάζ και οι απαλές κινητοποιήσεις που πραγματοποιούνται από φυσιοθεραπευτή ή οστεοπαθητικό θα χαλαρώσουν επίσης τους τεντωμένους μύες, θα αυξήσουν την κινητικότητα και θα βελτιώσουν τη λειτουργία.
Σημειώστε ότι η βλάβη του νευρολογικού και του αναπαραγωγικού συστήματος μπορεί να συνεχίσει να βελτιώνεται με τα χρόνια, ακόμη και μετά από χειρουργική επέμβαση.
Εάν η αιτία του συνδρόμου της ιπποειδούς ουράς είναι ένας όγκος, θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο χημειοθεραπείας ή ακτινοθεραπείας για την αντιμετώπιση της πηγής του προβλήματος.
Ζώντας με το σύνδρομο της ιπποειδούς ουράς
Εκτός από τα σωματικά συμπτώματα, δεν πρέπει να υποτιμώνται οι ψυχολογικές και κοινωνικές συνέπειες του συνδρόμου της ιπποειδούς ουράς (ειδικά όταν τα συμπτώματα είναι χρόνια ή εάν η επέμβαση έχει αφήσει επακόλουθα).
Σίγουρα, ο σημαντικός πόνος μπορεί να αποτρέψει τον πάσχοντα από το να ασκήσει το επάγγελμά του. Αλλά τα προβλήματα ακράτειας ούρων περιορίζουν μερικές φορές τις εξόδους και άλλες κοινωνικές δραστηριότητες, εκτός από την πρόκληση επαναλαμβανόμενων ουρολοιμώξεων.
Το σύνδρομο Cauda Equina και η σεξουαλική ζωή, μιλάμε για αυτό
Τα σεξουαλικές επιπτώσεις του συνδρόμου της ιπποειδούς ουράς συχνά υποβιβάζονται στο παρασκήνιο, πιθανώς λόγω της φύσης τους ως ταμπού.
Οι συνέπειες αυτού του συνδρόμου στη σεξουαλικότητα επηρεάζουν τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες.
Οι αισθητηριακές διαταραχές, ειδικότερα, μπορεί να είναι μια σημαντική πηγή δυσαρέσκειας στη σεξουαλική σφαίρα, και αυτό είναι πιο έντονο στις γυναίκες.
Στους άνδρες, τα πιο κοινά σεξουαλικά παράπονα περιλαμβάνουν μειωμένη ένταση οργασμού και προβλήματα με στυτική δυσλειτουργία. Διαταραχές εκσπερμάτωσης, αν και πιο σπάνιες, είναι επίσης παρούσες.
Στη γυναικεία πλευρά, τα κοινά παράπονα περιλαμβάνουν μείωση ή ακόμα και απώλεια λίπανσης, σημαντική πτώση της λίμπιντο, καθώς και μείωση της αίσθησης οργασμού. Συχνά αναφέρεται επίσης τοπική ενόχληση ή πόνος. Οι σεξουαλικές διαταραχές είναι γενικά μόνιμες και, στις περισσότερες περιπτώσεις, μόνιμες.
Είναι επιτακτική η υιοθέτηση μιας σφαιρικής προσέγγισης για να φιλοδοξούμε να ανακτήσουμε μια ολοκληρωμένη σεξουαλική ζωή μετά από α σύνδρομο ιπποειδούς ουράς.
Αυτή η φροντίδα δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζει μόνο τα σωματικά συμπτώματα, αλλά και να προσφέρει ψυχολογική και συναισθηματική υποστήριξη στους πάσχοντες, βοηθώντας τους να πλοηγηθούν στις προκλήσεις που τίθενται από τις σεξουαλικές διαταραχές που συνδέονται με το σύνδρομο.
Συντηρητικές στρατηγικές για προβλήματα ουροποιητικού
Τα ουροποιητικά προβλήματα που σχετίζονται με το σύνδρομο της ιπποειδούς ουράς είναι πολύ εξουθενωτικά.
Για να διορθωθεί η κατάσταση, η ομάδα θεραπείας προσφέρει λύσεις όπως:
1- Ασκήσεις πυελικού εδάφους
Ασκήσεις πυελικού εδάφους ή Κέγκελ είναι μορφές αποκατάστασης του περινέου που μπορούν να διορθώσουν ή τουλάχιστον να βελτιώσουν τις διαταραχές του ουροποιητικού και τα προβλήματα που σχετίζονται με το πυελικό έδαφος.
Μπορούν να γίνουν μόνα τους ή με καθοδήγηση α φυσιοθεραπευτής (φυσιοθεραπευτής). Όμως, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, οι αποκαταστάσεις του περινέου που έχουν υποβοηθηθεί είναι πιο αποτελεσματικές.
Ακολουθούν μερικά παραδείγματα ασκήσεων που συνταγογραφούνται από επαγγελματίες υγείας:
Ασκήσεις 1: αργή συστολή
- Ξαπλώστε και τα γόνατα λυγισμένα, συσπάστε τον πυελικό μυ για 5 δευτερόλεπτα και στη συνέχεια ξεκουραστείτε για 10 δευτερόλεπτα.
- Επαναλάβετε αυτό δέκα φορές
- Κάντε παύση για 60 δευτερόλεπτα και μετά κάντε άλλα δύο σετ των 10 συσπάσεων το καθένα.
Άσκηση 2: ταχεία συστολή
- Ίδια διαδικασία με την πρώτη άσκηση, αλλά αυτή τη φορά συσπάστε τον πυελικό μυ γρήγορα κατά την εκπνοή.
- Απελευθερώστε γρήγορα και εισπνεύστε.
Άσκηση 3: Περινεϊκή κλειδαριά
Αυτή η τελευταία άσκηση γίνεται καθημερινά, πριν από οποιαδήποτε προσπάθεια που μπορεί να προκαλέσει διαρροή ούρων (βήχας, φτέρνισμα): σφίξτε τους πυελικούς μύες πριν βήξετε ή φταρνιστείτε.
2- Κινησιοθεραπεία (Φυσιοθεραπεία)
Οι διαταραχές του ουροποιητικού μπορούν επίσης να ελεγχθούν με φυσικοθεραπεία (Φυσιοθεραπεία).
Διάφορες τεχνικές μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τον φυσιοθεραπευτή (φυσιοθεραπευτή) που ειδικεύεται στην αποκατάσταση του περινέου:
- Χειροκίνητη μέθοδος: συνίσταται στην αξιολόγηση των συσπάσεων του περίνεου.
- Τόνωση των μυών: χάρη στην ηλεκτροδιέγερση των μυών μέσω δύο ηλεκτροδίων. Ο ασθενής πρέπει ταυτόχρονα να εκτελεί συσπάσεις.
- Βιοανάδραση: Σας επιτρέπει να απεικονίσετε τις συσπάσεις του περινεϊκού μυός στην οθόνη.
- Συμπεριφορική διαχείριση, η οποία είναι μάλλον ένα είδος εκπαιδευτικής συνεδρίας για να καθοδηγήσει τον ασθενή να διαχειριστεί καλύτερα τις παρορμήσεις του για ούρηση.
3-Φάρμακα
Τα αντιχολινεργικά φάρμακα βοηθούν στη μείωση της ευαισθησίας της ουροδόχου κύστης και της υπερδραστηριότητας που σχετίζεται με σύνδρομο ιπποειδούς ουράς. Σε συνδυασμό με μια συνεδρία θεραπείας, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι μόνο ευεργετικά.
4-Αποφύγετε τα ερεθιστικά της ουροδόχου κύστης
Ελαχιστοποιήστε την πρόσληψη τροφών που ερεθίζουν την ουροδόχο κύστη όπως: καφές, τσάι, αναψυκτικά, αλκοόλ, σοκολάτα, όξινα φρούτα και μπαχαρικά. Πρέπει επίσης να φοράτε φαρδιά ρούχα!
Πόροι
Μαρτυρίες από άτομα που ζουν με σύνδρομο ιπποειδούς ουράς
Références
Άρθρα και πόροι που χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία αυτού του άρθρου
Η διαδικασία δημιουργίας άρθρου μας στο Groupe SANTÉPOURTOUS
Κάθε άρθρο συντάσσεται από εξειδικευμένο επαγγελματία υγείας ακολουθώντας αυστηρές διαδικασίες σύνταξης (Μάθετε περισσότερα). Αυτό το άρθρο αναθεωρείται τακτικά υπό το φως των πιο πρόσφατων επιστημονικών στοιχείων.